Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου

Γύρισα αργά τη νύχτα σπίτι, στο χωριό. Ήμουν έξω γιατί γιόρταζε ο καλός μου φίλος. Βλέπεις ήταν του Αγίου Νικολάου. 

Βέβαια ο Άγιος δεν έσωσε το παιδί. Ίσως γιατί δεν είχε το όνομα του. Ο φίλος του βέβαια, που τα είδε όλα μπροστά στα μάτια του να γίνονται, την γλίτωσε.  Ίσως γιατί είχε το όνομα του Άγιου... Τον έλεγαν Νίκο, ...Νίκο Ρωμανό. 

δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου

 

(Επειδή έχω και ένα κληρονομικό χάρισμα να προβλέπω το μέλλον, αυτό το παιδί θα φυλακιστεί, θα κάνει απεργία πείνας, θα καταφέρει να πάρει πτυχίο μέσα από την φυλακή και θα αποφυλακιστεί έχοντας εκτίσει 6 χρόνια εγκλεισμού.)

 

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου

Το 15χρονο αγόρι όμως που χάθηκε γύρω στις 9:00 το βράδυ στην γωνία Μεσολογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια, το έλεγαν Αλέξη. Αλέξη Γρηγορόπουλο. 

Η σφαίρα από το υπηρεσιακό όπλο του ειδικού φρουρού  Επαμεινώνδα Κορκονέα βρήκε τον Αλέξη στην καρδιά μετά από ευθεία βολή χωρίς προειδοποίηση και χωρίς κανένα λόγο. 

Σε αντίθεση με ότι υποστήριξε ο μετέπειτα συνήγορος του Κορκονέα, Αλέξης Κούγιας, πως ο μπάτσος πυροβόλησε για εκφοβισμό στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε και χτύπησε τον Γρηγορόπουλο...

Μετά ακολούθησαν τα γνωστά εκτεταμένα επεισόδια για ημέρες όπου κάηκε η Αθήνα.

Η τότε κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή δεν ήξερε τι της γίνεται. 

Η βία ξεσπά το ίδιο βράδυ της δολοφονίας Γρηγορόπουλου. Η πληροφορία για τον θάνατο του παιδιού διακινείται μέσω τηλεφώνων και διαδικτύου. Τα επεισόδια που ξεσπούν, περιορίζονται στα Εξάρχεια και κυρίως γύρω από το Πολυτεχνείο.

Την Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου  τα επεισόδια αρχίζουν να γενικεύονται. Πορεία κινείται κατά μήκος της λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου πυρπολούνται αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τράπεζες.

Οι παραιτήσεις του υπουργού Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλου και του υφυπουργού Παναγιώτη Χηνοφώτη δεν γίνονται δεκτές από τον πρωθυπουργό. Η σύλληψη των δύο ειδικών φρουρών, Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη, δεν φαίνεται αρκετή για να εκτονώσει την ένταση.

Η Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου σημαδεύεται από μαζικές πορείες σε διάφορες πόλεις, καταλήψεις σχολείων και πανεπιστήμιων, αλλά και τις επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα της χώρας.

Το κέντρο της Αθήνας γίνεται πεδίο μάχης, με τις μολότοφ να πέφτουν βροχή, μερίδα των διαδηλωτών να σπάει καταστήματα σε πολλούς εμπορικούς δρόμους, ενώ δεν έλειψε και το πλιάτσικο κατεστραμμένων μαγαζιών. Το βράδυ της ίδιας μέρας, η Αθήνα θυμίζει βομβαρδισμένη πόλη. Η κίνηση είναι ελάχιστη, αν όχι ανύπαρκτη, ενώ κρότοι και καπνοί σηματοδοτούν τα σημεία που μαίνονται οι συγκρούσεις με δυνάμεις των ΜΑΤ που φαίνεται ότι αδυνατούν να ελέγξουν την κατάσταση.

Την Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου, τελείται η κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλο στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου. Λεπτά μετά την κηδεία, συγκρούσεις ξεσπούν με δυνάμεις των ΜΑΤ ακόμη και έξω από το νεκροταφείο. Επεισόδια σημειώνονται στο κέντρο της Αθήνας και καταστήματα που είχαν γλυτώσει τις προηγούμενες μέρες γίνονται στόχοι.

Σενάρια να κηρυχθεί ακόμη και στρατιωτικός νόμος αρχίζουν να διαρρέουν σε ΜΜΕ. Ο πρωθυπουργός καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων για διαβουλεύσεις, ενώ έχει απευθύνει διάγγελμα που κάνει λόγο για εκμετάλλευση ενός θλιβερού γεγονότος. Τελικά, δεν λαμβάνεται κάποια ριζική απόφαση για την αντιμετώπιση της βίας. Αντ’ αυτού ανακοινώνονται αποζημιώσεις  για τις επιχειρήσεις που καταστράφηκαν.

Έχω μείνει άναυδος απο τις ειδήσεις και τα επεισόδια που έχουν ήδη ξεκινήσει. Με την τηλεόραση ανοιχτή κάθομαι στο γραφείο μου, άγρια ξημερώματα, και δημιουργώ.  

Έχω ένταση, έχω θυμό, έχω στεναχώρια για το παιδί που χάθηκε έτσι ξαφνικά, για την κρατική βία, για  το έτσι απλά σηκώνω όπλο και πυροβολώ άνθρωπο. Είτε είμαι μπάτσος είτε όχι. Για την κατάντια της κοινωνίας μας, των συνανθρώπων μας, του κράτους μας, των αξιών μας. 

Δημιουργώ με το μυαλό καρφωμένο στον σαδισμό και το ισοπέδωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας έτσι όπως εκπληκτικά το απέδωσε ο Παζολίνι στην ταινία "120 μέρες στα Σόδομα"

Παίρνω στοιχεία από την ταινία και τα εντάσσω στην έγχρωμη γελοιογραφία μου με πρωταγωνιστή τον Κορκονέα, τον εκτελεστή, τον δολοφόνο... Που εκείνες της ώρες στο μυαλό μου φαντάζει τόσο σαδιστής, που παίρνει τηλέφωνο τον διοικητικό του προϊστάμενο να του ανακοινώσει το κατόρθωμα του με μια άγρια χαρά. Ναι, τα κατάφερε να σκοτώσει τον ανυπεράσπιστο 15χρονο μαθητή που του πέταξε μια βρισιά και που ίσως πέταξε και ένα άδειο μπουκάλι. 

Για ένα μπουκάλι αδειανό "καθάρισε" ο Κορκονέας ένα βράδυ στα Εξάρχεια τον Αλέξη...

Αν θέλεις να βλέπεις περισσότερη δουλειά μου που δεν ανεβαίνει εδώ στο blog, ακολούθησέ με στο Instagram

tags: Ταραχές του Δεκεμβρίου 2008 στην Ελλάδα, Αλέξης Γρηγορόπουλος: 11 χρόνια από τη δολοφονία του, Δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου: Όταν πάγωσε ο χρόνος, Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, Αλέξης Γρηγορόπουλος, Μιχάλης Καλτεζάς, Το βίντεο με τη στιγμή της δολοφονίας του Αλέξανδρου, Η δολοφονία Γρηγορόπουλου, Έτσι δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, Οι αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, Ένοχος ο Κορκονέας για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, Το χρονικό της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Ανατροπή στη δίκη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Ποινή φυλάκισης 13 ετών επιβλήθηκε στον Κορκονέα, Η δολοφονία που πυροδότησε τις «μέρες του Αλέξη», Eπέτειος Γρηγορόπουλου: Eπεισόδια στα Εξάρχεια, Ένοχος ο Κορκονέας, αθώος ο Σαραλιώτης, έγχρωμη γελοιογραφία, σκίτσο, σκίτσα, του Πάνου Ιατρίδη, σκίτσο του Πάνου Ιατρίδη, γελοιογραφία του Πάνου Ιατρίδη, Πάνος Ιατρίδης, IaTriDis, cartoon, caricature, political cartoon, political cartoonist, greek cartoonist